2022-12-13
Lekkoatletyka z Mateuszem Jopkiem - Skoki
Skokiem w dal, konkurencją naszego ambasadora Mateusza Jopka, kończymy nas cykl publikacji lekkoatletycznych.
Skok w dal – konkurencja lekkoatletyczna, w której zawodnicy wykonują rozbieg, odbijają się z jednej nogi z belki i lądują na pias...
Skokiem w dal, konkurencją naszego ambasadora Mateusza Jopka, kończymy nas cykl publikacji lekkoatletycznych.
Skok w dal – konkurencja lekkoatletyczna, w której zawodnicy wykonują rozbieg, odbijają się z jednej nogi z belki i lądują na piaszczystej części skoczni.
Skok w dal składa się z rozbiegu, odbicia, lotu, lądowania. Na krawędzi belki znajduje się listwa z plasteliną. Jeśli zawodnik podczas odbicia dotknie butem plasteliny, skok jest nieważny (decyduje ślad na plastelinie). Wynik skoku jest mierzony od linii między plasteliną a belką do pierwszego (najbliższego belce) śladu pozostawionego na piasku pod kątem prostym. Zwykle podczas zawodów wszyscy zawodnicy wykonują trzy próby, a najlepszych ośmiu jeszcze trzy skoki finałowe. O zwycięstwie decyduje najdłuższa odległość w konkursie. Jeżeli dwóch zawodników uzyska taką samą odległość o pozycji decyduje odległość drugiego najdłuższego skoku każdego z nich.
Do najlepszych polskich specjalistek tej konkurencji należały: Stanisława Walasiewicz, Elżbieta Krzesińska, Maria Kusion-Bibro, Irena Szewińska, Mirosława Sarna, Anna Włodarczyk, Agata Karczmarek, Jolanta Bartczak. W dorobku Polek są trzy medale olimpijskie, w tym złoto E. Krzesińskiej (Melbourne 1956), dwa tytuły mistrzyni Europy i kilka rekordów świata. Lista sukcesów wśród mężczyzn nie jest tak imponująca. Wyróżniali się: Edward Adamczyk, Zbigniew Iwański, Henryk Grabowski, Kazimierz Kropidłowski, Józef Szmidt, Andrzej Stalmach, Waldemar Stępień, Jan Kobuszewski, Stanisław Szudrowicz, Grzegorz Cybulski, Marek Chludziński, Stanisław Jaskułka, Andrzej Klimaszewski.
⏩Rekord świata mężczyzn, niepobity od ponad 31 lat, 8,95 należy od Mike Powella
⏩Rekord Polski 8,28 m Grzegorz Marciszyn
⏩Rekord świata kobiet, 7,52 m Galina Czistiakowa ZSSR
⏩Rekord Polski 6,97 m Agata Karczmarek
W skoku w dal trening powinien bazować na stopniowym rozwoju trzech najsilniej związanych z tą konkurencją zdolności motorycznych takich jak: szybkość, siła oraz wypadkowa tych dwóch zdolności - skoczność. Jednakże nie należy pominąć podczas uwzględniania treningu dla zawodnika specjalizującego się w skoku w dal takich zdolności jak: wytrzymałość, gibkość oraz koordynacja ruchowa, które także mają wpływ na rozwój ogólnej sprawności fizycznej, niezbędnej w dążeniu do osiągnięcia progresji wyników. Do każdej z tych zdolności w treningu sportowym należy uwzględnić odpowiednie środki treningowe, za pomocą których wywołana zostaje stymulacja potrzebna do rozwoju poszczególnych zdolności motorycznych. Ważna także w treningu skoku w dal jest faza przygotowania do odbicia, tzw. rytm odbicia – tzn. dwa ostatnie kroki przed odbiciem, a konkretnie proporcje długości dwóch ostatnich kroków przed odbiciem – przedostatni krok, który z reguły jest wydłużony i ostatni krok – który jest skrócony. Rytm ten jest istotnym elementem końcowej części rozbiegu w skoku w dal, mającym bezpośrednio wpływ na zasięg skoku, czyli wynik.
Skok wzwyż – konkurencja lekkoatletyczna, polegająca przeskoczeniu, z odbicia jedną nogą, nad poprzeczką umieszczaną na coraz większej wysokości.
Na każdej wysokości zawodnik dysponuje 3 próbami.
Zawodnik może opuścić drugą lub trzecią próbę na danej wysokości (po nieważnej pierwszej lub drugiej próbie) i kontynuować skoki na następnych wysokościach.
Trzy kolejne nieudane próby, niezależnie od wysokości, na jakiej każda z nich nastąpiła, eliminują z konkursu.
Sposób skoku był stale modyfikowany. Obecnie stosuje się rodzaj techniki zwany flop, gdzie dzięki odpowiedniemu ułożeniu ciała skoczka jego środek ciężkości przechodzi pod poprzeczką, co umożliwia oddanie wyższego skoku. W odróżnieniu do poprzednio stosowanych technik, rozbieg w końcowej części prowadzony jest po linii krzywej a skoczek, po odbiciu mija poprzeczkę będąc ustawiony do niej tyłem.
Ikonami skoku wzwyż, są, na świecie:
Javier Sotomayor - aktualny rekord świata w skoku wzwyż – 2,45 m.
Iolanda Balas- niepokonana przez 10 lat, między rokiem 1957 a 1967, czternaście razy poprawiała rekord świata.
Najbardziej utytułowani polscy zawodnicy:
Edward Czernik - 5-krotny mistrz, 7-krotny rekordzista Polski
Jacek Wszoła – mistrz i srebrny medalista olimpijski, złoto i srebro ME w hali
Artur Partyka – srebrny i brązowy medalista olimpijski; srebro, brąz MŚ; złoto, srebro ME; złoto, srebro ME w hali; posiadacz aktualnego rekordu Polski 2,38 m
Aleksander Waleriańczyk, Michał Bieniek - 2,36 m, zawodnicy z drugim wynikiem w historii polskiego skoku wzwyż
Sylwester Bednarek – brąz MŚ; złoto ME w hali
Jarosława Jóźwiakowska – srebrna medalistka olimpijska, brąz ME
Urszula Kielan – srebrna medalistka olimpijska; srebro, brąz ME w hali.
Danuta Bułkowska – brąz MŚ i ME w hali, zawodniczka, której rekord polski czekał 28 lat na pobicie przez Kamilę Lićkwinko.
Kamila Lićwinko – brąz MŚ; złoto, brąz MŚ w hali, brąz ME w hali. posiadaczka aktualnego rekordu Polski 2,02 m
Trening zaczynających przygodę ze skokiem wzwyż obejmuje wszechstronny wachlarz ćwiczeń koordynacyjno-sprawnościowych.
W zaawansowanym treningu istotne jest zachowanie proporcji nad rozwojem motoryki i techniki. Skok wzwyż należy do konkurencji gdzie bazą motoryczną są możliwości szybkościowo-siłowe zawodnika.
Nadmierny rozwój poziomu motoryki (szybkości i siły ) może zaburzać elementy techniki.
Skok o tyczce – konkurencja lekkoatletyczna, podczas której zawodnicy przeskakują poziomą poprzeczką, zawieszoną na określonej wysokości umieszczając przed skokiem koniec tyczki w specjalnie skonstruowanej do tego stalowej skrzynce znajdującej się między stojakami.
Najlepsi na świecie korzystają z rozbiegu o długości od 16 do 20 kroków. Każdy zawodnik ma do dyspozycji trzy próby aby pokonać wybraną wysokość, mogąc zrezygnować z dalszych prób na danej wysokości, przekładając je na wyższą. Trzy kolejne strącenia na tej samej wysokości lub kombinacji wysokości powodują odpadnięcie zawodnika.
Tyczki to rury wykonane z wysokiej jakości włókna węglowego. Tyczki dla kobiet ważą około dwóch kilogramów, męskie około 3 kg. Długość tyczki ograniczona jest możliwościami zawodnika i producenta.
Najbardziej utytułowani Polacy:
Kazimierz Karol Cybulski – multimedalista Mistrzostw Polski
Tadeusz Ślusarski – złoty i srebrny mistrz olimpijski, złoto MŚ w hali
Władysław Kozakiewicz – mistrz olimpijski, srebrny medalista ME, złoto i brąz ME w hali
Przemysław Czerwiński - brązowy medalista ME
Paweł Wojciechowski - złoto, brąz MŚ, srebro ME, złoto, brąz ME w hali
Robert Sobera - złoty medalista ME
Piotr Lisek – srebrny i brązowy medalista MŚ, złoto, srebro i brąz ME w hali
Anna Wielgus – multimedalistka Mistrzostw Polski
Monika Pyrek – srebra i brązowa medalistka MŚ, srebro ME, brąz ME i MŚ w hali
Anna ROGOWSKA – brązowa medalistka olimpijska, mistrzyni świata, srebro, brąz MŚ, złoto, srebro, brąz ME w hali.
Trening skoku o tyczce wymaga szybkości, mocy, siły, zwinności i umiejętności gimnastycznych.